รัชชิก ริงส์ เป็นชิ้นส่วนของท่อที่มีความยาวและเส้นผ่านศูนย์กลางประมาณเท่ากัน ใช้จำนวนมากเป็น a เตียงแน่น ภายในคอลัมน์สำหรับ การกลั่น และอื่น ๆ วิศวกรรมเคมี กระบวนการ โดยทั่วไปแล้วจะเป็นเซรามิก โลหะหรือแก้ว และให้พื้นที่ผิวขนาดใหญ่ภายในปริมาตรของคอลัมน์สำหรับการทำงานร่วมกันระหว่างไอของเหลวและก๊าซ แหวน Raschig ได้รับการตั้งชื่อตามนักประดิษฐ์นักเคมีชาวเยอรมัน ฟรีดริช รัสชิก .
พวกเขาสร้างสิ่งที่เรียกว่าการบรรจุแบบสุ่ม และทำให้ Raschig สามารถกลั่นได้อย่างมีประสิทธิภาพมากกว่าคู่แข่งของเขาโดยใช้ การกลั่นแบบเศษส่วน คอลัมน์พร้อมถาด
ในคอลัมน์กลั่น กรดไหลย้อน หรือไอควบแน่นไหลลงมาตามเสาซึ่งปกคลุมพื้นผิวของวงแหวนในขณะที่ไอจาก หม้อต้มน้ำ ขึ้นไปบนคอลัมน์ เมื่อไอและของเหลวไหลผ่านซึ่งกันและกันในพื้นที่ขนาดเล็ก พวกมันก็มีแนวโน้มที่จะเข้าสู่สมดุล ดังนั้นวัสดุที่มีความผันผวนน้อยกว่าจึงมีแนวโน้มที่จะลดลงและวัสดุที่มีความผันผวนสูงขึ้น
นอกจากนี้ยังใช้สำหรับอุปกรณ์ที่ก๊าซและของเหลวสัมผัสกันเพื่อวัตถุประสงค์ในการดูดซับก๊าซ การลอกออก หรือปฏิกิริยาเคมี และเพื่อรองรับ ไบโอฟิล์ม ในเครื่องปฏิกรณ์ชีวภาพ
แหวนรัชชิกทำจาก แก้วบอโรซิลิเกต บางครั้งใช้ในการจัดการวัสดุนิวเคลียร์ ใช้ภายในภาชนะและถังที่มีสารละลายของวัสดุฟิชไซล์ เช่น สารละลายที่ได้รับการเสริมสมรรถนะ ยูแรนิลไนเตรต . ที่นั่นทำหน้าที่เป็นตัวดูดซับนิวตรอนเพื่อป้องกันไม่ให้ อุบัติเหตุร้ายแรง .
จากความสำเร็จของแหวน Raschig มีรูปแบบอื่นๆ ที่พัฒนาขึ้นเพื่อปรับปรุงให้ดีขึ้น หรือเพื่อหลีกเลี่ยงสิทธิบัตรสำหรับการออกแบบเฉพาะ
